زمانی که از خبرنگاری سخن به میان می‌آید شاید بسیاری از افراد از چالش های روزانه آنان بی‌خبر باشند چرا که هیچ تریبونی برای انعکاس این چالش ها وجود ندارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه شرقی، فاطمه صفری، فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: روزانه اتفاقات و حوادث و ماجراهای بسیاری در سراسر جهان رخ می‌دهد؛ مراسم‌سیاسی و اجتماعی، کنفرانس‌ها و جشنواره‌های فرهنگی‌ و هنری یا حتی صحنه‌های جرم و حوادث غیرمترقبه همگی محضر خبرنگارانی است که از مهارت‌های خود برای تحقیق و جست‌وجو، مصاحبه، گزارش‌دهی و نوشتن برای آگاه‌سازی مردم استفاده می‌کنند تا بتواند ماجرای آن واقعه را برای مردم بازگو کنند.

همه‌ خبرنگاران توانمند بدون تردید ویژگی‌هایی دارند که آموزش دادن آن‌ها اگر غیرممکن نباشد، سخت است؛ داشتن ذهن کنجکاو، پویایی و انرژی‌بالا، مطالعه در زمینه‌های مختلف، داشتن اطلاعات در رابطه با موضوعات روز جامعه، داشتن قلمی خوب برای به رشته تحریر در آوردن وقایع و … همگی ویژگی‌هایی است که در یک خبرنگار توانمند و کارآمد وجود دارد و سبب افزایش کارایی خبرنگار در رساندن درست اخبار به افراد جامعه می‌شود که رسالت‌ حقیقی آنان است.

زمانی که از خبرنگاری سخن به میان‌ می‌آید شاید بسیاری از افراد از چالش‌های روزانه آنان بی‌خبر باشند چرا که هیچ‌ تریبونی برای انعکاس این چالش‌ها و مشکلات وجود ندارد؛ مشکلات تمامی اصناف را جامعه خبرنگاران به گوش سایرین می‌رسانند، حال صدای این جامعه پرحادثه که جامعه خبرنگاریست را چه کسی می‌خواهد به گوش سایرین برساند؟ شاید بهتر است این طور سوال کنیم که اصلاً گوش شنوایی برای شنیدن مشکلات این قشر که پل ارتباطی مسئولین و مردم هستند، وجود دارد؟ روز خبرنگار بهانه و زمان مغتنمی است تا تریبونی در اختیار خبرنگاران قرار گیرد و چالش‌های خود را بیان کنند و به مسائل آنان رسیدگی شود؛ البته این تریبون‌ها هر ساله است و دوباره تا سال بعد و روز خبرنگاری دیگر …

با توجه به اینکه می‌توان گفت خبرنگاری یکی از مشاغل یا مهارت‌هایی است که بیمه ندارد و در آن برای گرفتن اخبار و گزارش‌نویسی امنیت تضمین‌شده‌ای وجود ندارد اما با این وجود خبرنگاران زیادی هستند که در این زمینه با وجود نداشتن امنیت شغلی عاشقانه در این حوزه فعالیت می‌کنند و شاید شنیدن دردودل و مشکلات آنها در این مجال نگنجد ولی حداقل انتظار از مسئولین مربوطه این است که در مسیر رفع مشکلات مردم همپای خبرنگاران شده و گوش به صدای دردودل خبرنگاران که اغلب صدای مردم و مشکلات آنهاست دهند.

بدون‌ تردید بسیاری از سختی شغل خبرنگاری بی اطلاع هستند و حتی گاهاً دیده‌ایم و یا شنیده‌ایم که خبرنگاران کاری نمی‌کنند، چه سختی خبرنگاری می‌تواند داشته باشد و … این امر از عدم شناخت و درک صحیح از شغل خبرنگاری نشات گرفته و این مشکل در جایی سنگینی بیشتری می‌کند که مسئول یا مدیری درکی از خبرنگاری نداشته باشد! وقتی در پاسخ دادن به خبرنگار دنبال بهانه‌ای برای فرار هستند، وقتی خبرنگار را مزاحم خود و کار خود می‌دانند، وقتی نمی‌دانند خبرنگار و خبرنگاری واسطه بین مسئولیت آنها و دغدغه‌ها و مشکلات مردم است نمی‌توان انتظار داشت این مسئول برای مردم و در راستای رفع مشکلات آنها قدمی بردارد.

ناگفته نماند که خیلی از خبرنگاران هم اصول اصلی این مهارت را نمی‌دانند و در کنار شناخته شدن مهارت خبرنگاری‌ بین مسئولین و مردم، باید اصول اخلاقی و رفتاری خبر را به خبرنگاران هم آموخت چرا که همکاری یک مسئول در رابطه با تهیه گزارش مربوط به طرز رفتار و صحبت خبرنگار هم می‌شود.

بارها برخورد و رفتار زشت مسئولین با خبرنگاران سوژه خبر شده است ولیکن این بخشی از مشکلات خبرنگاران در حوزه شغلی آنهاست؛ نشان دادن جایگاه درست خبرنویسی و خبرنگاری و همچنین نگاه به این شغل از سوی مسئولین و مردم کمک بسیار موثری در راستای رفع دغدغه‌های مردم، رسیدن راحت‌تر به راه‌حل‌ها و شناخت درست و به‌موقع از معضلات مردم خواهد کرد.

شاید این روز را باید بیشتر از خود خبرنگاران، مسئولین غنیمت دانسته و در برقراری ارتباط صحیح و مفید با رسانه و اصحاب رسانه قدمی بردارند که در تحقق مسئولیت‌های آنها رسانه جایگاهی کم نظیر خواهد داشت؛ حلقه مفقوده‌ای که در جامعه حاضر ایران کمتر به آن و اثرات و کارکرد آن توجه می‌شود ولیکن بهره‌گیری صحیح از رسانه در جهان امروز یک پیشرفت محسوب می‌شود، در حالیکه بسیاری از مسئولین ما حتی از مشاورین رسانه‌ای خود همانند شی تزئینی برای ویترین مسئولیت خود استفاده می‌کنند.

همچون سال‌های گذشته امید داریم جایگاه این حوزه در بین مسئولین بیشتر توجه و شناخته شود و درک شود که رسانه در دنیای امروز چه کارکردی دارد، هر چند این مسئولین ما را بارها و بارها ناامید کردند!

 

انتهای پیام/*